ΡΟΔΟΣ 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙΡΟΣ 
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Το νησί της Ρόδου είναι το τρίτο σε μέγεθος μεγαλύτερο Ελληνικό νησί και το μεγαλύτερο καθώς και πρωτεύουσα της Δωδεκανήσου. Με 98,000 κατοίκους, δεν είναι ένα απλό παραθεριστικό κέντρο αλλά αποτελεί ένα κοσμοπολίτικο νησί διεθνούς φήμης με αμέτρητες φυσικές ομορφιές. Η Ρόδος κάθε χρόνο δέχεται 1,250,000 επισκέπτες. Βρίσκεται στα νοτιοανατολικό Αιγαίο σε απόσταση 13 χλμ από τα Μικρασιατικά παράλια. Το νησί είναι κυρίως ορεινό με έντονη βλάστηση και πεδιάδες. Το νησί της Ρόδου έχει μία πολύ πλούσια αρχιτεκτονική παράδοση που αποτελείται από ένα  αμάγαλμα Μεσαιωνικών, Ενετικών, Βυζαντινών, Τούρκικων και ντόπιας αρχιτεκτονικής. Η μοναδική πρωτεύουσα της Ρόδου, η πόλη της Ρόδου, βρίσκετε εντός και εκτός των τειχών ενός καλοδιατηρημένου κάστρου που χτίστηκε από τους Ιωαννίτες Ιππότες και που αποτελεί ένα από τα τελειότερα δείγματα μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής - είναι η μεγαλύτερη μεσαιωνική πόλη της Ευρώπης που κατοικείται. Η ομορφιά της πρωτεύουσας, τα πολλά και ενδιαφέροντα αξιοθέατα, οι Βυζαντινές εκκλησίες καθώς και όλες οι φυσικές ομορφιές του νησιού, κάνουν τη Ρόδο έναν πολύ δημοφιλή προορισμό. Το νησί αποτελείτε από τους παρακάτω Δήμους: Δήμος Ροδίων (πρωτεύουσα), Δήμος Ιαλυσού, Δήμος Πεταλουδών, Κάμιρος, Καλλιθέα, Αττάβυρος, Αφάντου, Αρχάγγελος, Νότια Ρόδος και Λίνδος. Η δυτική πλευρά του νησιού είναι πιο εύφορη και δασώδης από την ανατολική αλλά έχει και βραχώδεις παραλίες. Το εσωτερικό του νησιού είναι δασώδες με πλούσια βλάστηση. Στη Ρόδο μπορεί κανείς να βρει από γραφικά χωριά και μέρη χαλάρωσης μέχρι έντονη νυχτερινή ζωή. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Με πλούσια και ιστορική παράδοση, η Ρόδος κατοικήθηκε την Προϊστορική Εποχή, κυρίως τη Μυκηναϊκή. Λόγω της στρατηγικής του γεωγραφικής θέσης η Ρόδος είχε έντονο παρελθόν βαθιά συνδεδεμένο με τη θάλασσα. Το νησί σιγά σιγά ανέπτυξε την επιρροή του και αποτέλεσε τον κύριο εμπορικό κρίκο της Μεσογείου. Το 408 π.Χ. οι 3 σημαντικές Δωρικές πόλεις Ιαλυσός, Λίνδος και Κάμειρος ενώθηκαν για να δημιουργήσουν την πόλη της Ρόδου στα βορειοανατολικά του νησιού. Αυτό σηματοδότησε μία νέα εποχή για την ιστορία της Ρόδου. Τότε στήθηκε στο νησί ο περίφημος Κολοσσός, ένα από τα 7 θαύματα του Κόσμου. Μεγάλη πολιτική και πολεμική δύναμη, η Ρόδος κυριάρχησε σε όλη τη διάρκεια του 3ου αι. π.Χ. πιστή πάντα στα εμπορικά της συμφέροντα. Έτσι, τάχθηκε στο πλευρό της Ρώμης και γνώρισε στις αρχές του 2ου αι. π.Χ. μεγάλη οικονομική ακμή. Η Ρόδος είχε δικός της νόμισμα και εισήγαγε τους πρώτους ναυτικούς κώδικες καθώς επίσης προχώρησε πολύ στον τομέα των τεχνών και των αθλημάτων. Η Σχολή Ρητορικής της Ρόδου έγινε γνωστή και προσέλκυσε πολλούς Έλληνες και Ρωμαίους. Η περίοδος της  παρακμής για το νησί άρχισε μετά τον καταστροφικό σεισμό του 155. Στα κατοπινά χρόνια ακολούθησε την τύχη των άλλων νησιών και παρά τις επιδρομές δεν έχασε τη στρατηγική και την οικονομική σημασία του. Από τον 7ο αι. η Ρόδος υπέφερε διαδοχικά από τους Πέρσες, τους Άραβες και τους Σαρακηνούς, ενώ τον 9ο αι. χτυπήθηκε από τους Σελτζούκους. Ο ρόλος του νησιού παρέμεινε σημαντικός στην Ανατολική Μεσόγειο, κυρίως τον 110 και το 12ο ει. όταν ανέπτυξε εμπορικές σχέσεις με τους Ενετούς και τη Δύση. Το 1309 εγκαταστάθηκαν στο νησί οι Ιωαννίτες Ιππότες και δημιούργησαν ένα οχυρωματικό έργο μοναδικό στην Ευρώπη. Το 1522 η Ρόδος κατακτήθηκε από τους Τούρκους ενώ το 1912 πέρασε στην κυριαρχία των Ιταλών που άφησαν έντονα τα ίχνη τους με τα κτίρια νεοαποικιακού ρυθμού που οικοδόμησαν. Με την Ελλάδα η Ρόδος ενώθηκε όπως και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα οριστικά το 1948. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Δημοτική Πινακοθήκη (Μεσαιωνική Πόλη Ρόδου, Πλατεία Σύμης): Φιλοξενούνται συλλογές χαρακτικών και πινάκων και περιοδικές εκθέσεις γνωστών ζωγράφων. Νεστορίδειον Μέλαθρον (Ρόδος, πλ. Χαρίτου): Ίσως το κομψότερ νεοκλασικό κτήριο της Ρόδου, αποτελεί το κεντρικό κτίριο της Δημοτικής Πινακοθήκης Ρόδου-Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης. Φιλοξενεί μία από τις πιο σημαντικές συλλογές ελληνικής τέχνης του 20ου αιώνα με 150 καλλιτέχνες. Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης (Μεσαιωνική Πόλη Ρόδου, οδός Σωκράτους, Αίθουσα Παλιού Συσσιτίου): Στεγάζει μόνιμα τη συλλογή με τους χάρτες και τις γκραβούρες της συλλογής της Δημοτικής Πινακοθήκης από το 1400 (και εκθέσεις μοντέρνας τέχνης). Θέατρο Παλιάς Πόλης: Φιλοξενούνται ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις με έμφαση στους παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια από όλη την Ελλάδα. Έχει χωρητικότητα επτακοσίων θέσεων. Δημόσια Βιβλιοθήκη (Μεσαιωνική Πόλη Ρόδου): Στεγάζεται στον ισόγειο χώρο της Καστελλανίας, εμπορικός οίκος κατά την Ιπποτοκρατία. Είναι δανειστική βιβλιοθήκη 50.000 βιβλίων που καλύπτουν πολλούς τομείς. Γίνονται παρουσιάσεις βιβλίων και εκθέσεις ζωγραφικής. Βιβλιοθήκη Ιστορικού και Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Ρόδου (Μεσαιωνική Πόλη Ρόδου στο κτίριο του πρώτου Νοσοκομείου των Ιπποτών): Μη επισκέψιμη για το ευρύ κοινό. Αρχαιολογικό Μουσείο (Μεσαιωνική Πόλη Ρόδου): Ένα από τα πιο επιβλητικά κτήρια της Παλιάς Πόλης, άρχισε να κτίζεται το 1440 από τον Μεγάλο Μάγιστρο De Lastic και ολοκληρώθηκε το 1489 από τον Μεγάλο Μάγιστρου D' Aubusson. Λειτουργεί από το 1914 ως Μουσείο. Στο κέντρο του κτηρίου βρίσκεται η κεντρική είσοδος και ακριβώς από πάνω προβάλλει τρίπλευρη κόγχη με παράθυρα, μέρος του παρεκκλησίου του Νοσοκομείου των Ιπποτών. Υπάρχουν ευρήματα που εκτίνονται από τα μυκηναϊκά χρόνια μέχρι την πρωτοχριστιανική εποχή και την Ιπποτοκρατία: Ταφικά σύνολα από την αρχαία Ιαλυσό και αρχαία Κάμειρο, ψηφιδωτά, επιτύμβιες πλάκες, γλυπτά, αρχιτεκτονικά μέλη κ.ά. Μουσείο Λαϊκής Κοσμητικής Τέχνης (Μεσαιωνική Πόλη Ρόδου): Στεγάζεται σε κτήριο της Ιποτοκρατίας. Μικρό αλλά με εύστοχα συγκροτημένη και αντιπροσωπευτική συλλογή. Φιλοξενούνται αντικείμενα πολλών τεχνών: Κεραμική, κεντήματα, κιλίμια, χαλιά, ξυλόγλυπτα χωρίσματα δωματίων, παραδοσιακές φορεσιές και σκεύη, εργαλεία και έπιπλα. Λαογραφικό Μουσείο (Απόλλωνα): Στεγάζονται αρχαιολογικοί θησαυροί (σαρκοφάγοι, σπόνδυλοι κιόνων, κιονόκρανα, κ.α.), μυλόπετρες, γεωργικά εργαλεία και σκεύη της καθημερινής ζωής, σχεδόν απαράλλακτης από το Μεσαίωνα έως σήμερα. Μουσείο Ασκληπιού: Αποθησαυρίζει αρχαιολογικά κατάλοιπα, εκκλησιαστικά κειμήλια και λαογραφικές αναμνήσεις χρηστικών αντικειμένων της αγροτικής ζωής. Παραδοσιακό ελαιοτριβείο (Διμυλιά): Έχει μετατραπεί σε μικρό μουσείο. Μουσείο Κωνσταντάκη (Έμπωνας): Το πατρικό σπίτι ενός σημαντικού ντόπιου ποιητή. Λαογραφικό Μουσείο (Κοσκινού): Παραδοσιακός μύλος από τους πολλούς που ακόμα σώζονται, που μετετράπη σε αξιόλογο μουσείο. Μουσείο Λαϊκής Τέχνης (Κρητηνία, στον κεντρικό δρόμο): Εντυπωσιακό σε μέγεθος πολύ κοντά στο κάστρο. Παραδοσιακό σπίτι Χατζηκωνσταντή (Λίνδος): Συλλογή παραδοσιακών πιάτων, παραδοσιακών στολών και παλαιών φωτογραφιών καθώς και Λαογραφικό Κέντρο. Λαογραφικό σπίτι (Σάλακος): Στεγάζει αρχαία αντικείμενα από τη ζωή των ντόπιων. Λαογραφικό Μουσείο (Σορωνή): Παλιό σπίτι που έχει μετατραπεί σε μουσείο. Με διακοσμητικά πιάτα στους τοίχους, παραδοσιακά έπιπλα και υφαντά. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Δ.Δ. ΣΑΛΑΚΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΜΕΙΡΟΥ / Ν. ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ (Δ.Δ. ΣΑΛΑΚΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΜΕΙΡΟΥ) Ρόδος, 19 Σεπτεμβρίου 2008 - Στους πρόποδες του τρίτου ψηλότερου βουνού της Ρόδου με υψόμετρο 798μ. Προφήτη Ηλία, του Δ.Δ. Σαλάκου Δήμου Καμείρου και σε απόσταση 39χλμ. από την πόλη της Ρόδου από Νομαρχιακό οδικό δίκτυο, μπορεί να ανακαλύψει κανείς τις φυσικές ομορφιές δύο ξεχωριστών μονοπατιών. Το ένα ξεκινάει με κατεύθυνση την κορυφή του βουνού όπυ υπάρχουν τα φημισμένα ξενοδοχεία «΄Ελαφος» και ¨Ελαφίνα¨ με η βίλα Ντε Βέκι, κατασκευασμένα επί Ιταλοκρατίας, καθώς και το παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία. Το δεύτερο ξεκινάει από το ίδιο σχεδόν σημείο της περιοχής ¨Νύμφης¨ με αντίθετη κατεύθυνση, διασχίζοντας την κοιλάδα των Πεταλούδων της πηγής Νύμφης του χωριού Σαλάκου. Η πρόσβαση των εν λόγω μονοπατιών (Προφήτη Ηλία και κοιλάδας Πεταλούδων), χαρακτηρίζεται εύκολη, διότι ξεκινάει μέσα από τον οικισμό του χωριού και καταλήγει σε δημόσιους ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Αν λάβουμε υπ όψιν μας ότι κάποιος που διανύει τα μονοπάτια επιθυμεί να κάνει στάσεις χαλάρωσης προκειμένου να απολαύσει τα τοπία και τα αξιοθέατα, είτε για λήψη φωτογραφιών κτλ, ο χρόνος που θα διαρκέσει ώστε να τα διανύσει από την μία άκρη ως την άλλη, ανέρχεται περίπου σε 40 έως 45 λεπτά της ώρας κατά μέσο όρο το καθένα. Ως προς την βατότητα, αν θέλαμε να δώσουμε ένα βαθμό δυσκολίας από το 1 έως το 5, θα τα βαθμολογούσαμε το μεν μονοπάτι του Προφήτη Ηλία με βαθμό 4 λόγω υψομέτρου, το δε μονοπάτι της κοιλάδας Νύμφης με βαθμό 2. Καταλληλότερη εποχή για να επισκεφθεί κανείς τα μονοπάτια, θεωρούμε ότι είναι από τους πρώτους μήνες της Άνοιξης έως και τους μήνες του Φθινοπώρου. Πολλά είναι τα αξιοθέατα και τα ιστορικά στοιχεία που θα άξιζε να προσέξει κανείς στις δύο διαδρομές. Ξεκινώντας από την αφετηρία που είναι η πηγή ¨Νύμφη¨, το όνομα της οποίας βασίζεται σε μία παραδοσιακή ιστορία που θα έχουμε την χρόνο και την ευκαιρία να σας περιγράψουμε από κοντά. Στην περιοχή φυτρώνει το σπάνιο λουλούδι «παιωνία ροδία», που φύεται μόνο στην περιοχή. Παράλληλα, αξιοθαύμαστη είναι η σπηλιά της Μακαρούνας , αξιοποιημένη στην άκρη του χωριού, ένα φυσικό σπήλαιο μέσα στο οποίο, την περίοδο των Χριστουγέννων, γίνεται ζωντανή αναπαράσταση της Θείας Γέννησης του Χριστού, με προσέλευση χιλιάδων επισκεπτών από τα γύρω χωριά και την πόλη της Ρόδου. Η Νύμφη και η κοιλάδα αποτελούν βιότοπο του είδους της πεταλούδας ¨Panaxia Quadripunctaria¨, ο πληθυσμός της οποίας είναι δυστυχώς ανεπαρκής επί του παρόντος, καθώς η κοιλάδα βρίσκεται σε στάδιο κατασκευής και αξιοποίησης, η οποία προσφέρεται όμως για περίπατους και στιγμές χαλάρωσης, αφού το μονοπάτι είναι αρκετά προσβάσιμο. Αξίζει να σημειωθεί, ότι στην συγκεκριμένη κοιλάδα υπάρχουν αιωνόβια δέντρα τα λεγόμενα «Ζυδιές», ειδικά για τους χυμούς που θρέφονται οι πεταλούδες. Τα άφθονα νερά και η πυκνή βλάστηση συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο ομορφιάς και γαλήνης. Ανεβαίνοντας το βουνό, πρέπει να αναφέρουμε ότι στην περιοχή του Προφήτη Ηλία, έχουν καταμετρηθεί 115 είδη φυτών, τα 20 από τα οποία είναι σπάνια. Ο επισκέπτης, εκτός από τις μυρωδιές και την πλούσια βλάστηση που υπάρχει τους μήνες της Άνοιξης, του δίνεται η ευκαιρία να απολαύσει σαν από αεροπλάνο εικόνα, την θέα του χωριού, μέχρι και τον βαθύ ορίζοντα της θάλασσας. Φτάνοντας προς την κορυφή αξιοπρόσεκτο είναι το μοναστήρι του Μιχαήλ Αρχαγγέλου που από καθολικό μετατράπηκε σε Ορθόδοξο. Εν συνεχεία…τα ελάφια Dama Dama και τα σπάνια Λάμα που υπάρχουν έξω από τα ξενοδοχεία ¨Ελαφος¨και ¨Ελαφίνα¨, αποτελούν και αυτά μία ξεχωριστή νότα ομορφιάς για το τοπίο. Τέλος, οι φυσιολάτρες και όσοι αρέσκονται στην πεζοπορία, θα ενθουσιαστούν από τις μοναδικές διαδρομές και τα κρυφά μονοπάτια ανάμεσα στο δάσος, που οδηγούν με τη σειρά τους σε μοναστήρια, πηγές και ξέφωτα με μοναδική ομορφιά. |
