Νίσυρος
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Η Νίσυρος βρίσκεται στο κέντρο του δωδεκανησιακού συμπλέγματος ανάμεσα στην Κω, την Τήλο και το ακρωτήριο της Κνίδου της Μ. Ασίας. H Nίσυρος έχει σχήμα σχεδόν κυκλικό και οι ακτές της δεν παρουσιάζουν πλούσιο διαμελισμό. Αποτελείται από ηφαιστειογενή όρη, ενώ στο κέντρο της υπάρχει η τεράστια καλντέρα του ηφαιστείου, που έχει μήκος 2400μ και πλάτος 950μ. Εκεί μπορεί κανείς να θαυμάσει τους ενυπωσιακούς κρατήρες. Ο μεγαλύτερος έχει διάμετρο 260 και βάθος 30 μέτρα και είναι επισκέψιμος. Σε πολλά σημεία του νησιού υπάρχουν θερμές ιαματικές πηγές, οι ονομαστότερες από τις οποίες βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το Μανδράκι. Πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού είναι το Μανδράκι με τα κατάλευκα σπίτια, τα γραφικά στενά και την ωραία πλατεία, την "Ηλικιωμένη" που σκιάζουν μεγάλα δέντρα. Το Μανδράκι διαθέτει μικρό λαογραφικό μουσείο με αξιόλογα εκθέματα. 8 χλμ νοτιοανατολικά είναι το ορεινό χωριό Εμπορειός και σε μικρή απόσταση απ'αυτό βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγιάς της Κυράς, χτισμένο σε λόφο 500 μέτρων με πανοραμική θέα. Νοτιότερα είναι τα Νικιά με το αξιόλογο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου. 4 χλμ βορειοανατολικά από το Μαντράκι βρίσκονται οι Πάλοι, ωραίος παραθαλάσσιος οικισμός. Ονομαστό προσκύνημα του νησιού είναι η Παναγιά η Σπηλιανή. Δεσπόζει στην κορυφή απόκρημνου βράχου και η παράδοση λέει ότι σε σπηλιά του βράχου φυλαγόταν παλιά η εικόνα της και από εκεί πήρε το όνομά της. Στην ύπαιθρο του νησιού τα μονοπάτια οδηγούν σε ειδυλλιακές τοποθεσίες και προσφέρονται έτσι για περιπατητικό τουρισμό. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Σύμφωνα με την μυθολογία, ο θεός Ποσειδώνας, βοηθώντας το Δία στον αγώνα του κατά των Τιτάνων, κατεδίωκε σε στεριές και θάλασσες τον τρομερό γίγαντα Πολυβώτη. Και όταν έφτασε μπροστά από το νησί της Κω, απέσπασε με την τρίαινά του ένα κομμάτι του νησιού, το εξφενδόνισε κατά του Πολυβώτη, και τον έθαψε κάτω απ'αυτό. Αυτό το αποσπασμένο κομμάτι της κωακής γης είναι η Νίσυρος. Εκεί που βρίσκεται το στόμα του Πολυβώτη, δημιουργήθηκε το ηφαίστειο, ενώ οι περιοδικές δονήσεις της γης δεν είναι τίποτε άλλο από το συνεχιζόμενο αγκομαχητό του στήθους του θαμμένου Τιτάνα! Η ονομασία του νησιού ανήκει πιθανότατα στα προελληνικά αιγαιακά τοπωνύμια. Ο Όμηρος αναφέρει τους κατοίκους της Νισύρου να παίρνουν μέρος στην τρωική εκστρατεία. Οι κάτοικοι της Νισύρου λάτρευαν τον Δελφίνιο Απόλλωνα, όπως και τον πελασγικό Ποσειδώνα, ιερό του οποίου υπήρχε στους σημερινούς Πάλλους. Οι ιστορικές τύχες της Νισύρου είναι κοινές με εκείνες των νησιών του ΝΑ Αιγαίου. Οι πειρατές λυμαίνονται την περιοχή μέχρι που η Νίσυρος περιέρχεται το 1312 στους Ιππότες της Ρόδου. Το 1522 οι Τούρκοι καταλαμβάνουν το νησί ενώ το 1912 τους διαδέχονται οι Ιταλοί και με την λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η Νίσυρος ενσωματώνεται στην Ελλάδα. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Παλαιόκαστρο - "Κυκλώπειο" πελασγικό κάστρο που μετετράπη σε ακρόπολη κλασσικής περιόδου της αρχαίας πόλης με ηλικία μεγαλύτερη από 2600 χρόνια. Σε πολύ καλή κατάσταση λόγω της υψηλής ποιότητας κατασκευής του, αποτελεί για τους ειδικούς ένα από τα αρτιότερα οχυρωματικά έργα της αρχαιότητας. Κατασκευασμένο αποκλειστικά από βασαλτικό ανδεσίτη, ένα από τα πιο σκληρά πετρώματα στον κόσμο. Η κύρια πύλη αποτελείται από άρτια λαξευμένους ογκόλιθους με απόλυτη εφαρμογή των εφαπτόμενων επιφανειών. Το συνολικό μήκος της οχύρωσης είναι πολύ μεγάλο, αφού περικλείει όλο το στεριανό τμήμα του βραχώδους λόφου, πάνω από το νότιο άκρο του Μανδρακίου. Ηφαιστειολογικό μουσείο - Αποτελεί το πρώτο Ηφαιστειολογικό Μουσείο της χώρας το οποίο δημιουργήθηκε από το Δήμο Νισύρου σε συνεργασία με το ΑΠΘ, το ΙΓΜΕ και το υπουργείο Αιγαίου στα Νικειά. Το υπερσύγχρονο μουσείο διαθέτει, εκτός από εκθετήρια, και χώρους εκδηλώσεων, ενώ λειτουργεί όλο το χρόνο. Παράλληλα, στον Εμπορειό, λειτουργεί ηφαιστειολογικό παρατηρητήριο, το οποίο τροφοδοτεί σε 24ωρη βάση με δεδομένα από τα ενεργά ηφαίστεια. Κάστρο Εμπορειού - Ιπποτικό κάστρο που περικλείει βυζαντινή εκκλησία. Κάστρο των Νικειών - Ιπποτικό κάστρο στο υψηλότερο σημείο του οικισμού με θέα στο ηφαίστειο και στα γύρω νησιά. Νεολιθικός οικισμός (νησάκι Γυαλί): Πρόσφατες αρχαιολογικές ανασκαφές έφεραν στο φως ένα συγκρότημα νεολιθικής κατοίκισης στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού. (Δύσκολη πρόσβαση λόγω των εργασιών του ορυχείου). |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ΕΜΠΟΡΕΙΟΣ - Μικρό ορεινό χωριό, 8 χλμ. ΝΑ από το Μανδράκι, βρίσκεται ο Εμπορειός. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο περίπου 500 μ. και από εδώ μπορείτε να απολαύσετε την εξαιρετική θέα στην κοιλάδα του ηφαιστείου, την καλδέρα, αλλά και τον Προφήτη Ηλία. Εδώ θα δείτε τα ερείπια του βενετσιάνικου κάστρου και το μοναστήρι της Παναγίας της Κυράς, που είναι χτισμένο σε υψόμετρο 450μ. Άλλο σημαντικό αξιοθέατο του οικισμού είναι η σπηλιά που βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, η οποία λόγω της θερμότητάς της, από την ηφαιστειακή δραστηριότητα του νησιού, θεωρείται φυσική σάουνα. ΝΙΚΕΙΑ - Με πανοραμική θέα στο Αιγαίο και την καλντέρα, το πανέμορφο χωριό Νικειά "στέκεται" στην πλαγιά ενός λόφου σε υψόμετρο 400μ. Προσεγμένα αναπαλαιωμένα αρχοντικά, ανοιχτόχρωμες χρωματιστές πόρτες, κεραμοσκεπές, δημιουργούν έναν πανέμορφο οικισμό με τη βοτσαλωτή πλατεία που ξεχωρίζει στο κέντρο του οικισμού. Εδώ βρίσκονται η εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου, η Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου που γιορτάζει στις 26 Σεπτεμβρίου, καθώς και η Μονή Παναγιάς Κυράς του 17ου αιώνα. ΠΑΛΟΙ - Το ψαροχώρι Πάλοι το συναντάμε στο ανατολικό τμήμα του νησιού, σε απόσταση 4 χλμ. από το Μανδράκι. Αποτελεί το επίνειο του Εμπορειού. Χάρη στην υπέροχη αμμώδη παραλία του, αποτελεί πόλο έλξης τουριστών, υπάρχει και μαρίνα για τα ιδιωτικά σκάφη. Από εδώ έχετε πρόσβαση και σε άλλες κοσμικές αμμουδιές, όπως το Γιαλισκάρι και η παραλία Λιες. |



νησιού είναι το Μανδράκι με τα κατάλευκα σπίτια, τα γραφικά στενά και την ωραία πλατεία, την "Ηλικιωμένη" που σκιάζουν μεγάλα δέντρα. Το Μανδράκι διαθέτει μικρό λαογραφικό μουσείο με αξιόλογα εκθέματα. 8 χλμ νοτιοανατολικά είναι το ορεινό χωριό Εμπορειός και σε μικρή απόσταση απ'αυτό βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγιάς της Κυράς, χτισμένο σε λόφο 500 μέτρων με πανοραμική θέα. Νοτιότερα είναι τα Νικιά με το αξιόλογο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου. 4 χλμ βορειοανατολικά από το Μαντράκι βρίσκονται οι Πάλοι, ωραίος παραθαλάσσιος οικισμός. Ονομαστό προσκύνημα του νησιού είναι η Παναγιά η Σπηλιανή. Δεσπόζει στην κορυφή απόκρημνου βράχου και η παράδοση λέει ότι σε σπηλιά του βράχου φυλαγόταν παλιά η εικόνα της και από εκεί πήρε το όνομά της. Στην ύπαιθρο του νησιού τα μονοπάτια οδηγούν σε ειδυλλιακές τοποθεσίες και προσφέρονται έτσι για περιπατητικό τουρισμό.
Σύμφωνα με την μυθολογία, ο θεός Ποσειδώνας, βοηθώντας το Δία στον αγώνα του κατά των Τιτάνων, κατεδίωκε σε στεριές και θάλασσες τον τρομερό γίγαντα Πολυβώτη. Και όταν έφτασε μπροστά από το νησί της Κω, απέσπασε με την τρίαινά του ένα κομμάτι του νησιού, το εξφενδόνισε κατά του Πολυβώτη, και τον έθαψε κάτω απ'αυτό. Αυτό το αποσπασμένο κομμάτι της κωακής γης είναι η Νίσυρος. Εκεί που βρίσκεται το στόμα του Πολυβώτη, δημιουργήθηκε το ηφαίστειο, ενώ οι περιοδικές δονήσεις της γης δεν είναι τίποτε άλλο από το συνεχιζόμενο αγκομαχητό του στήθους του θαμμένου
Τιτάνα! Η ονομασία του νησιού ανήκει πιθανότατα στα προελληνικά αιγαιακά τοπωνύμια. Ο Όμηρος αναφέρει τους κατοίκους της Νισύρου να παίρνουν μέρος στην τρωική εκστρατεία. Οι κάτοικοι της Νισύρου λάτρευαν τον Δελφίνιο Απόλλωνα, όπως και τον πελασγικό Ποσειδώνα, ιερό του οποίου υπήρχε στους σημερινούς Πάλλους. Οι ιστορικές τύχες της Νισύρου είναι κοινές με εκείνες των νησιών του ΝΑ Αιγαίου. Οι πειρατές λυμαίνονται την περιοχή μέχρι που η Νίσυρος περιέρχεται το 1312 στους Ιππότες της Ρόδου. Το 1522 οι Τούρκοι καταλαμβάνουν το νησί ενώ το 1912 τους διαδέχονται οι Ιταλοί και με την λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η Νίσυρος ενσωματώνεται στην Ελλάδα.